Blog

Kilka słów o ADHD

Problematyka nadpobudliwości psychoruchowej budzi zainteresowania specjalistów ukierunkowanych na śledzenie rozwoju psychofizycznego dziecka tj. pediatrów, psychologów, psychiatrów dziecięcych, pedagogów. Dziecko nadpobudliwe często odbiera negatywne informacje o sobie. Słyszy, że jest niegrzeczne, leniwe, nie słucha i przeszkadza. Na podstawie tych informacji tworzy obraz siebie jako osoby gorszej od innych, nieudanej.

W zależności od warunków rodzinnych i cech temperamentu może zareagować na to agresją lub wycofaniem i rezygnacją z usiłowań poprawienia swego postępowania, pracy nad sobą.

Na świecie dzieci nadpobudliwe objęte są prawną ochroną. Mają prawo ubiegać się o specjalną pomoc w nauczaniu. U nas nie jest to jeszcze usankcjonowane. Dzieci nadpobudliwe uczęszczają do tych samych szkół co ich zdrowi rówieśnicy. Bardzo rzadko i tylko w wyjątkowych przypadkach uzyskują prawo nauczania indywidualnego, które jednak także nie jest rozwiązaniem idealnym, bowiem izoluje je od naturalnych kontaktów społecznych z rówieśnikami. Trzeba zatem podkreślić, że dziecko nadpobudliwe, wychowane i kształcone w optymalnych dla niego warunkach, może osiągnąć nieraz znaczące sukcesy zarówno w nauce, jak w życiu.

Artykuł płatny, koszt 2,46 PLN brutto.
Shopping Cart