Wędzidełko języka to miękki twór włóknisty, pokryty błoną śluzową, który łączy w linii środkowej dolną powierzchnię zębów z dnem jamy ustnej, a uwidacznia się po uniesieniu końca języka do podniebienia. Prawidłowo rozwinięte wędzidełko podjęzykowe, jak wskazuje Zaleski pozwala na swobodne docieranie języka w każde miejsce jamy ustnej. Zdarza się jednak, że wędzidełko jest zbyt krótkie (ankyloglossia).
Niedorozwój wędzidełka języka może być różnego stopnia. Zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe ogranicza ruchy języka na boki, ku przodowi, powodując niemożność dotknięcia koniuszkiem języka do łuków zębowych. Zbyt krótkie wędzidełko może utrudniać wytworzenie prawidłowego brzmienia głosek sz, ż, cz, dż oraz głoski r.
Jednak w literaturze fachowej specjaliści mają podzielone zdania odnośnie wpływu skróconego wędzidełka na jakość artykulacji. Jedni uważają, że nie powoduje to jakościowych zmian w wymowie, inni sugerują związek skróconego wędzidełka z wadami wymowy. Według Zaleskiego istnieje nieuzasadnione mniemanie, że ruchomość języka, a tym samym sprawność artykulacyjna, może być ograniczona zbyt krótkim wędzidełkiem języka. Z kolei Gryczyński stwierdza, że zbyt krótki przyczep wędzidełka może utrudniać zarówno mówienie, jak i jedzenie. Podobnie Pruszewicz sądzi, że skrócone wędzidełko języka może być przyczyną wadliwej artykulacji głoski „r”. Bardzo prosto każdy może sprawdzić czy jego wędzidełko jest prawidłowe, robiąc próbę wyciągnięcia języka na zewnątrz jamy ustnej. Jeśli język przyjmuje kształt sercowaty (zamiast owalu) możemy domniemywać, że wędzidełko jest skrócone. Im większe wcięcie znajduje się pośrodku czubka języka, tym bardziej skrócone jest wędzidełko.
Artykuł płatny, koszt 2,46 PLN brutto.