Mikrofon jest to przetwornik elektroakustyczny służący do przetwarzania fal dźwiękowych na przemienny prąd elektryczny.
Słowo mikrofon po raz pierwszy pojawiło się w słownikach pod koniec XVII wieku, oznaczając \”instrument zwiększający głośność dźwięku\”, czyli trąbkę przystawianą do ucha. Pierwszy mikrofon został skonstruowany w 1827 roku przez Charlesa Wheatstone\’a. Jednak pierwsze mikrofony, tzw. mikrofony kwasowe, które pojawiły się w latach 70. XIX wieku za sprawą Graya i Bella wykorzystano w początkach telefonii.
JAK MÓWIĆ DO MIKROFONU
Aby utworzyć dźwięk, aparat głosowy potrzebuje oddechu i przestrzeni. Należy starać się mówić stojąc lub siedząc prosto, ustawiając głowę i kark w jednej linii z kręgosłupem. Jeśli człowiek jest przygarbiony, zgięty lub spięty, wytworzone fale dźwiękowe odbijać się będą wokół gardła, zamiast płynąć w stronę mikrofonu. Skręcenie lub zgięcie karku od razu wystawia głos na biomechaniczną niekorzyść.
Inaczej mówimy w komunikacji międzyludzkiej, a całkiem inaczej należy mówić do mikrofonu. Podczas mówienia do mikrofonu, otwieramy usta szeroko i za wszelką cenę unikamy „cedzenia” przez zęby. Należy pamiętać o tym, że dźwięk potrzebuje przestrzeni czyli szeroko rozwieramy usta aby właściwie umożliwić płynne przedostania się dźwięku ze strun głosowych i krtani, do odbiorcy.
Trzymając głowę do góry i nie patrząc w dół, będziemy mieli pewność, że podczas mowy, powietrze wypływa gładko z ust. Siedząc prosto, można poprawić dźwięk głosu i umożliwić najbardziej efektywne wykorzystanie mikrofonu. W pionowej postawie nie będziemy mówić „do” mikrofonu, ale tak jakby „przez” mikrofon, a tego właśnie chcecemy. Rozgrzejmy się, aby uniknąć napięcia gardłowego. Z reguły, kilka zdań wystarczy, aby krtań i struny głosowe „rozciągnęły” się, a napięcia ustąpiły.
Mikrofon należy ustawić w odległości 15 – 30 cm od ust, w celu uniknięcia odbierania niepożądanych odbić dźwięków. Mikrofonu nie należy też trzymać zbyt blisko ust. Efekt zbliżeniowy, który powoduje wzrost obecności niskich częstotliwości, gdy mikrofon kierunkowy znajduje się bardzo blisko ust może sprawiać, że głos będzie „zamulony” lub nadmiernie basowy.
- Skieruj mikrofon nieco poniżej lub powyżej ust. Takie ustawienie minimalizuje efekt „popping” powodowany przez spółgłoski wybuchowe (np. „p” czy „t”).
- Należy stosować zewnętrzny filtr pop. Choć większość mikrofonów posiada wbudowane różne formy owiewek, dodatkowy filtr zapewnia dodatkowe zabezpieczenie przez zgłoskami wybuchowymi pop. Filtr pop może też służyć jako element pozwalający na utrzymywanie stałej odległości od mikrofonu.
- Mikrofon należy trzymać z dala od powierzchni odbijających dźwięki. Odbicia dźwięków powodowane przez twarde powierzchnie, takie jak blaty stołów lub statywów nutowych, mogą niekorzystnie wpływać na jakość dźwięków odbieranych przez mikrofon.
- Należy mówić bezpośrednio do mikrofonu. Wysokie częstotliwości są niezwykle kierunkowe i w przypadku, gdy odwrócimy głowę od mikrofonu, odebrane dźwięki będą wyraźnie ciemniejsze i mniej zrozumiałe.
Bibliografia:
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Mikrofon
- http://www.shure.pl/wsparcie-techniczne-i-pliki/materialy-edukacyjne/mikrofony-basics/spoken_word