Okres decydujący o uczeniu się umiejętności społecznych trwa prawdopodobnie aż do trzeciego roku życia, ale najbardziej niszczycielskie skutki ma deprywacja społeczna w pierwszym roku życia dziecka. Izolacja społeczna, obojętność wypacza rozwój mózgu dziecka. Kontakt fizyczny jest niezbędnym warunkiem prawidłowego rozwoju dziecka.
Dotyk odgrywa szczególną rolę w życiu nie tylko noworodków i niemowląt, ale i starszych dzieci, a także nas dorosłych. Dotyk jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju zdolności czuciowych i ruchowych dziecka, ma też potężny wpływ na jego rozwój fizyczny, dobre samopoczucie, potencjał poznawczy, a nawet zdrowie ogólne poprzez oddziaływanie na układ immunologiczny (odpornościowy). Natomiast oglądanie telewizji ( Patrzenie w ekran) w tak młodym wieku zdecydowania zaburza wszystkie sfery poznawcze małego dziecka, dzięki którym może on poznawać świat.
U dzieci i młodszej młodzieży nie wykształciła się jeszcze w pełni, zdolność przyswajania informacji, dziecko nie rozumie co ogląda.
Zwłaszcza u maluchów, podczas oglądania telewizji, szybko wyczerpuje się zdolność mózgu do przetwarzania informacji.Dzieje się tak z powodu dużej liczby bodźców, które dziecko usiłuje zrozumieć.
Powoduje to, że oczy przechodzą do blokady wzrokowej (gapienie się), a słuch staje się rozkojarzony.
W umyśle dziecka brakuje wówczas powiązania między słowami i obrazami. Mózg broniąc się, przechodzi do aktywności na niższej fali (alfa), gdzie aktywna myśl i logiczne rozważania nie mogą się pojawić.
Programy edukacyjne oglądane przez dzieci nie wpływają na poszerzanie wiedzy.
Telewizja nie jest nauką przez zabawę:
Patrząc na oglądające dziecko, może się wydawać, że pozostaje ono silnie skupione na ruchomym obrazie, że chłonie przekaz płynący ze szklanego ekranu, jednak badania obrazowania mózgu wykazały, że podczas oglądania telewizji dominują fale alfa, które przeważają również w trakcie budzenia się, zasypiania i odpoczynku. Natomiast zwiększona aktywność innych częstotliwości – beta wskazuje na chęci poznawcze. Kiedy aktywność częstotliwości beta rośnie, nasz mózg otwiera się na bodźce zewnętrzne i skupia na nich swoją uwagę, wówczas jest nastawiony na naukę
Za naukę języka odpowiedzialna jest lewa półkula mózgu. Szybko zmieniające się obrazy telewizyjne i wszechobecne reklamy aktywują prawą półkulę, jednocześnie hamując działanie lewej, co skutkuje zaburzeniami w rozwoju języka. Nadmierne korzystanie z telewizji przyzwyczaja dziecko do mało aktywnego, ubogiego w różnorodne bodźce życia, dostarcza atrakcyjnej rozrywki, bez angażowania potencjału intelektualnego. Wywołuje schematyczne i stereotypowe zachowania, niewymagające myślenia i analizowania przyczynowo – skutkowego. Co może znacznym stopniu hamować mowę małego dziecka. Pytania stawiane przez dzieci są powierzchowne, a udzielane odpowiedzi nie wzbudzają zainteresowania. Dzieci przyswajają język bohaterów i posługują się nim, nie rozumiejąc wszystkich używanych słów.
Dlatego nie należy:
- pozwalać na spędzanie czasu przed telewizorem i oglądanie reklam
- kupować małym dzieciom urządzeń elektronicznych takich jak telefon komórkowy czy laptop
- puszczać bajek przed snem, gdyż może to utrudnić zasypianie.
Na pewno ograniczymy negatywny wpływ telewizji, wypełniając czas ciekawymi propozycjami dla naszych dzieci, takimi jak gra na instrumencie, zajęcia plastyczne, sportowe i oczywiście zabawy w gronie rodzinnym.
Opóźniony rozwój:
Używanie urządzeń elektronicznych ogranicza ruch dziecka, co może prowadzić do opóźnienia w rozwoju ruchowym. Jedno na troje dzieci, które idą do szkoły są opóźnione w rozwoju, są negatywnie nastawione do nauki. Rozwój ruchowy ma duży związek z umiejętnością koncentrowania się. Nadmierne korzystanie z technologii przez dzieci poniżej 12 roku wpływa szkodliwie zarówno na rozwój ruchowy jak i umysłowy.
Doskonalenie podstawowych umiejętności porozumiewania się – czytania, pisania, ekspresji werbalnej; kontakt z komputerem i telewizja w żadnym stopniu nie stymuluje rozwoju mowy, wręcz przeciwnie, mogą powodować zaburzenia w rozwoju mowy.